ജീവിതയാത്ര (കവിത)

അമ്മതന്നുദരത്തിലുരുവായ നാളിൽ-

ത്തുടങ്ങിയതാണെന്റെയീ ജന്മയാത്ര

നിഴലിച്ചിടുന്നെന്റെയോർമയിലിന്നുമാ

നിറമാർന്ന ബാല്യത്തിൻ തേൻകിരണം.

ഉപ്പുകൂട്ടിത്തിന്ന പച്ചമാങ്ങാരുചി-

യിന്നുമൂറീടുന്നെന്റെ നാവിലായി 

പ്ലാവിൻചുവട്ടിൽ കുടിലൊന്നു കെട്ടി-

യൊരുക്കി,യന്നേറെ കറിക്കൂട്ടുകൾ. 

നാമജപങ്ങളാൽ,നിറവേകിയന്തിക്ക്

കൂട്ടായിട്ടുണ്ടായിരുന്നു മുത്തശ്ശി

സ്നേഹനിധികളായന്നുണ്ടായിരുന്നേറെ-

പ്പേർ, ജീവിതത്തോണി തുഴഞ്ഞിടുവാൻ.

കനവുകൾ പൂക്കുന്ന കൗമാരവും താണ്ടി,

വേഗമിങ്ങെത്തിയാ, യൗവനവും

ചാരവുംമൂടിക്കിടപ്പാണതിപ്പളും

പൂക്കാത്ത സ്വപ്‌നത്തിൻനിഴൽപ്പാടുകൾ.

മൂടുപടംചാർത്തുംയാഥാസ്ഥിതികത്വത്തിൽ

നീറുന്ന ഹൃത്തിനെയാരറിയാൻ!

നിറമേകി, ദാമ്പത്യവല്ലിയിൽ പൂത്തൊരാ

കൊച്ചുസുമങ്ങളെൻ മനതാരിലായ്.

ജീവിതമാകുന്നൊരാഴക്കടലിനെ-

യറിയാൻകഴിഞ്ഞില്ലയന്നൊട്ടുമേ

കരകയറീടുവാനാവില്ലൊരിക്കലും

കാണാച്ചുഴികളിൽപ്പെട്ടുപോയാൽ.

ബാക്കിയായെന്നിലാ നെടുവീർപ്പതുമാത്രം

സ്വപ്‌നങ്ങൾ കൈവിട്ടുപോയനാളിൽ

നീറുംനെരിപ്പോടുപോലെരിഞ്ഞീടിലും

നാടകമാടണം മറ്റുള്ളോർക്കായി, നാം.

നേർക്കാഴ്ചയെന്നതിനപ്പുറമെത്രയോ

കാണാപ്പുറമുണ്ടീ, ജീവിതത്തിൽ

അറിഞ്ഞന്നു ജീവിതപാഠങ്ങളെത്രയോ!

കൂപമണ്ഡൂകങ്ങളാവാതിരിക്കുക.

തുഴയില്ലാതൊഴുകുന്നൊരാ വഞ്ചിപോലെ

തുടരുകയാണിന്നുമെൻ ജീവപ്രയാണം

തേടുകയാണിന്നൊരാ സ്നേഹത്തുരുത്തു,

ഞാ,നെന്നിലെരിയുന്ന തീയണച്ചീടുവാൻ.

-സുഭദ്ര ശിവദാസ്